اثرات زندگی با پدر و مادری که درگیر مسایل و بیماری های روحی و روانی هستند

بسیاری از پدر و مادرها با اختلالات و بیماری های روحی چون اضطراب، افسردگی، دوقطبی، شیزوفرنیا و اختلالات شخصیت مانند مرزی، خودشیفته و.. زندگی میکنند. اختلالاتی چون اضطراب و افسردگی شایع ترینها در بین بزرگسالان هستند.

اختلالات و بیماری های روحی معمولا با علایمی چون تغییر خلق و خو، تصمیم گیری های احساسی و شدید، عدم کنترل احساسات، و رفتارهای مخرب همراه است و در صورت رسیدگی ندیدن میتواند مشکلات در روابط، زندگی شخصی و خانوادگی افراد ایجاد کند. از هر پنج نفر یک نفر در امریکای شمالی در برهه ای از زندگی خود اختلالات روانی را تجربه میکند و از هر 24 نفر یک نفر به بیماری شدید و جدی روحی مبتلا میشود، و جالب است بدانید که محققان بر این باورند که این آمارها همچنان نشان دهنده واقعیت امر نیست و تعداد بیشتر از اینهاست. لذا دانش و آگاهی به مشکلات سلامت روان، و رسیدگی به آنها میتواند زندگی نسل ها را تغییر و به سوی بهتر شدن هدایت کند.

لازم است بدانید که پدر و مادرهایی که به سلامت روان اهمیت میدهند و برای اختلالات و مشکلات روحی خود قدمهایی چون آموزش و یادگیری، خودمراقبتی و خودیاری، و استفاده از سرویس های متخصصان سلامت روان را انجام میدهند معمولا اثرات منفی و علایم این اختلالات و بیماری ها را کنترل کرده و محیط خانگی امن و سالمی را برای کودکان خود میسازند. بر خلاف آن اما هستند والدین بسیاری که به علتهای متعدد چون تعصب و کمبود دانش و آگاهی نسبت به مسایل روحی و روانی، مشکلات مالی و اقتصاری، در دسترس نبودن منابع قابل اعتماد و ... به مشکلات و اختلالات روحی خود رسیدگی نمیکنند و باعث مشکلات بعضا شدید و جبران ناپذیری در فرزندان کودک و بزرگسال خود میشوند.

زندگی با پدر و مادری که اختلال/بیماری روحی و روانی دارد کار آسانی نیست چرا که مادر و پدری که باید منبع آرامش، سلامتی و عشق و توجه برای فرزند خود باشد ناگهان منبع ترس و دلهره، منبع نیازمند به توجه، و منبع درد و ناراحتی و نا امنی شده و در این گونه خانواده ها جا به جایی نقش ها رخ میدهد. معمولا فرزندان این خانواده ها ساعات طولانی را در تنهایی و بی پناهی به سر میبرند، معمولا نقش نجات دهنده پدر/مادر خود را دارند و در حالی که مغز آنها مخصوصا در کودکی توانایی مسیولیت پذیری و نگهداری از انسانی دیگر را ندارد، نقش نجات دهنده را قبول کرده و همین شروع بسیاری از اختلالات شخصیتی و روانی در بزرگسالی آن بچه ها خواهد بود.

بچه هایی که با پدر و مادر درگیر با مسایل روحی بزرگ میشوند در بزرگسالی معمولا با مشکلاتی چون اضطرابهای شدید، کمالگرایی، اهمالکاری، افسردگی، مشکلات در روابط دوستی و عاطفی، استعمال دخانیات و مواد مخدر و ... مواجه میشوند. اما خبر خوب آنکه آگاهی به آسیبهای احتمالی کودکی ناشی از زندگی با والدین بیمار، و مراجعه به موقع به تراپیست و ساختن لایف استایل سالم میتواند تمامی مشکلات را بهبود بخشیده و شانس اتفاق افتادن آنها را بسیار کاهش داده، و این فرزندان را از داشتن زندگی عادی و سالم بهره مند گرداند.

اگر پدر و مادری هستید که با مشکلات روحی دست و پنجه نرم میکنید اما سلامت فرزندان شما برایتان مهم است:

• با فرزندان خود صحبت های متناسب با سن آنها در خصوصا بیماری/ اختلالات خود داشته باشید. هر چه فرزندان شما درباره مشکلات شما ( در حد و اندازه سن خود) بدانند بیشتر میتوان انتظار داشت که شخصی سازی را انجام نمیدهند یا خود را مقصر بیماری شما نمیدانند.

• از متخصصین امر کمک بگیرید. هر چه به سلامت روان خود بیشتر اهمیت بدهید و به ساختن لایف استایل سالم بپردازید بیشتر میتوانید زندگی سالمی را برای خود و فرزندانتان بسازید و از خطراتی که آنها را به واسطه زندگی با شما تهدید میکند آنها را دور نگه دارید.

• مهارت سازی برای کنترل احساسات و تصمیم گیری ها – که باز هم از طریق استفاده از منابع و متخصصین سلامت روان امکان پذیر است و به شما کمک میکند که زندگی سالمی داشته باشبد.

• در صورت امکان در خارج از خانه به فعالیت مستمر و کاری مشغول شوید. روتین ساختنها مهمترین راه برای کنترل شرایط زندگی و بالاتر بردن اعتماد به نفس شماست و به فرزندان شما نیز زندگی سالم را می آموزد.

اگر پدر و مادر شما مشکلات روحی دارند/ داشتند:

• به تراپی بروید و برای ساختن زندگی سالم و آرام و با چهارچوب و روتین بکوشید.

• یادتان باشد تقصیر شما نیست که پدر و مادر بیماری دارید، اما وظیفه شماست که به خودتان برسید تا از درد و رنج و ضربه های احتمالی والدین خود مصون بمانید.

• مدیتیشن و مراقبه را در برنامه روزانه/هفتگی خود قرار دهید.

• احساسات خود را ژورنال کنید و با دوستانی که شما را قضاوت نمیکنند یا نصیحت الکی نمیکنند درباره آن صحبت کنید. با تراپیست خود برای ساختن راههای کنترل بهتر اضطرابها و ترس ها صحبت کنید.

• خود سرزنشی یا عذاب وجدان را متوقف کنید. تقصیر هیچ بچه ای نیست که در خانواده ای به دنیا آمده که والدین مریضی دارد. اما در بزرگسالی وظیفه آن فرزند است که اول به سلامت زندگی خود برسد و درگیر باید ها و نباید های الکی ذهنی و صدای منتقد درون نباشد.

• حریم سازی را یاد بگیرید.

• برنامه ریزی های کوتاه مدت داشته باشید.

• خودشفقتی را تمرین کنید و برای خود مادر/پدری باشید که به واسطه شرایط نداشتید!

در صورت نیاز به کمک میتوانید از هر کشوری که هستید جلسات مشاوره آنلاین تصویری را از اینجا رزرو کنید و از همین امروز کنترل ذهن و زندگی خود را برای زندگی آرامتر در دست بگیرید.

در خدمت شما هستیم.