خشم و عصبانیت بعد از مهاجرت
Updated: Jun 4
اگر مهاجر هستید شاید برهه هایی از زمان متوجه خشم و عصبانیتی وصف ناشدنی مخصوصا در سالهای تازه واردی مهاجرت در درون خود شده باشید. عصبانیت از زمین و زمان. از آب و هوای کشور جدید، از فرهنگ ناشناخته هم میهنان جدید (که گاها سرد خوانده میشوند)، از فرهنگ کار در کشور جدید، از قوانین مالی و هنجارهای جدید و ...
شاید خشم و عصبانیت شما دامن عزیزانتان را هم گرفته باشد؛ اگر پدر و مادر هستید شاید زیادی زودرنج شده باشید و به راحتی از کوره در بروید. شاید با پارتنر خود سرد شده باشید و عصبانیت خود را بر روی رابطه ی عاطفیتان خالی کنید و ...
این خشم و عصبانیت که معمولا برای خود شخص هم عجیب و بدور از عادت هست ریشه ای عمیق تر از عصبی شدن روزمره از گرفتاریهای زندگی دارد، و اگر آگاهی مورد نیاز نسبت به ریشه آن و عوامل کنترل کننده آن را نداشته باشیم، میتواند قربانی هایی مانند روابط عاطفی، خانوادگی و بعضا شغلی و کاری ما را بگیرد و باعث انزوا و افسردگی و اضطراب شود.
عزیزان همراه در رسانه خانه کجاست معمولا واقفند که ما مهاجرت را به سان یک انقلاب درونی و یک زلزله در زندگی تشبیه میکنیم؛ زلزله ای که تمام پایه ها را لرزانده، زندگی را کاملا عوض کرده و تمام زوایای آن را تحت تاثیر قرار میدهد. این تغییر اساسی زندگی شامل از دست دادنها و بدست آوردن های بسیاری در زمانی کم است که معمولا شوک زیادی را به سیستم روانی ما وارد میکند.
از دست دادنهایی مانند تمام شناخته ها و هنجارهای جامعه ی مبدا؛ مانند شغل و محل کار قدیمی، محل تدریس و تحصیل قدیمی، عزیزان و دوستان صمیمی و رابطه هایی که از حالت فیزیکی و در کنار هم بودن به گوشی های موبایل و صفحه های کامپیوتر تبدیل شده اند...
از دست دادنهایی از جنس دین و آیین، نقش ها و هنجارهای جنسیتی در جامعه مبدا (مخصوصا اگر از شرق به غرب مهاجرت کرده باشید- چرا که زن بودن و مرد بودن کاملا میتوانند معنی و هنجارهای رفتاری متفاوتی در جامعه های غربی داشته باشند)، خانه و محله و کوچه و خیابان و شهر و روستای قدیمی...
تمام این از دست دادنها، حتی اگر منجر به به دست آوردن بهترینهای شما شده باشند، حجم زیادی فشار روانی بر سیستم عصبی شما وارد میکنند و اگر اجازه ی سوگواری این از دست دادنها را به خود ندهیم، پتانسیل تبدیل شدن به اختلالات روحی و بعضی مزمن را خواهند داشت.
سوگ مهاجرت به معنی بد بودن یا ناراحت بودن مهاجرت نیست! شاید جالب باشد که بدانید هر تغییر بزرگی در زندگی (حتی بچه دار شدن و یا دانشگاه رفتن) میتواند سوگ به همراه داشته باشد؛ سوگ زندگی از دست رفته ی قبل از تغییر بزرگ!
پس مهمترین قدم در شناخت حالات روحی سفر مهاجرت دانش به اتفاقات مسیر هست که سوگ هم میتواند جزوی از آن باشد.
سوگی که اجازه ی زندگی شدن و تجربه شدن نداشته باشد اما، میتواند خود را به صورت خشم و عصبانیت کنترل ناشدنی و بعضا بی دلیل در زندگی نشان بدهد. وقتی که ما به جای آشنا شدن با چرخه روانی مهاجرت، و تمرین زیستن با سوگ، در حال فرار از آن و یا بعضا مبارزه با آن باشیم، سوگ ما نه تنها از بین نمیرود بلکه به فرمهای دگر مانند عصبانیت در زندگی ما جاری خواهد شد.
پس اگر بعد از مهاجرت و مخصوصا در سه تا پنج سال اول مهاجرت دچار خشم و عصبانیت شده اید شاید بد نباشد که قدمهای زیر را برای بهتر کردن شرایط خود بردارید:
به جای مقایسه های منفی و تمام نشدنی بین خوبی های کشور مبدا و بدی های کشور مقصد ( که معمولا در مرحله دوم از چرخه روانی مهاجرت تجربه میشود) ذهن خود را دگیر فعالیتهای جدید و یادگیری مهارتهای جدید کنید. مهاجرت (جدا از سن و سال شما) موقعیتی جدید و خاص برای یادگیری کارها و بعضا مهارتهاییست که ممکن است سالها در آرزوی آن بودید. پس وقت روانی خود را درگیر مسیری هیجان انگیز و مثبت کنید تا زندگی هم بهتر و روشنتر جلو برود.
با مراحل مختلف سوگ و زندگی با آن آشنا شوید. قبح را از مسایل روانی و اختلالات روحی بشویید و دانش خود را بر روی مسایلی که روان ما در مهاجرت میتواند به آن مبتلا شود را بالا ببرید. پادکست ما سمتاک و یا سریال ما خانه کجاست میتواند شروع خوب و رایگانی برای کسب دانش بیشتر بر روی مسایل روانی مهاجرت به زبان ساده باشد.
از مادر طبیعت کمک بگیرید؛ زمان بیشتری در دامان طبیعت بگذرانید (حتی به زور) چرا که به بالانس کردن بهتر هورمونهای بدن شما کمک میکند و میتوانید با ذهنی بازتر سوگهای خود را زندگی کنید.
زمان کمتری را در سوشال مدیا و بر روی خبرهای بد بگذارید. زمان بیشتری را به الان خود، امروز خود و کشف زندگی جدید خود اختصاص دهید.
اگر زندگی شما از حالت عادی مختل شده و انجام فعالیتهای عادی و روزمره به سدی عظیم تبدیل شده، شاید موقع آن رسیده که با یک متخصص، مشاور، روانشناس و یا پزشک درباره ی شرایط خود صحبت کنید. فقط با یک کلیک بر روی اینجا میتوانید به راحتی زمان خود را برای مشاوره و صحبت کردن با ما بگیرید و از هر جای دنیا که هستید با ما در ارتباط باشید.
و در آخر هم اینکه ... صبر داشته باشید! تلاش و پشتکار، مسلط بودن به زبان کشور مقصد و تمرکز بر روی خانه جدید تماما مسیریست که در پنج سال اول مهاجرت اگر درست طی شود نتیجه ای بی اندازه اثر بخش و موفقیت آمیز خواهد داشت.
Comments